Dag 24 - Glow worms

Gisteravond kwamen er ineens 6 grote campers het terrein oprijden. Deze zaten vol met Chinezen. Nee he dachten wij nog dat zal wat worden, na Mount Cook hebben wij geen last van ze gehad, het seizoen is eigenlijk al voorbij. En ja tot ver in de avond een hoop geroezemoes, gelukkig stonden wij niet zo dicht bij dus vielen half in slaap. Onze buurman kon dat niet en riep heel boos over de camping dat ze nu toch echt stiller moesten zijn. Dit hielp en wij konden nu ook rustig gaan slapen. Maar nee hoor de Chinezen waren stil, maar het regende heel erg hard. Maar we hebben toch redelijk de nacht doorgetrokken.

Vanmorgen om 9.15 uur moesten wij ons melden bij Spellbound Glowworm & Cave Tours. Het eerste wat ons verteld werd was dat de boottocht niet doorging vanwege de vele regen. Het water stond zo hoog dat we niet per boot door de grot konden varen. Wij hadden een tour gereserveerd met een deel wandelen en een deel boottocht verdeeld over 2 grotten. Maar wij zijn als Hollanders toch wel blij dat we vanwege de regen 50% korting kregen en toch naar de grotten kunnen al is het maar te voet. Wij werden in kleine busjes van 12 personen naar de grotten gereden. De omgeving was wederom fantastisch. De 1e grot die wij bezochten was de grot met de glowworms. Wij kregen allemaal een mijnwerkershelm op en gingen naar binnen. En ja daar hingen zoveel wormen heel bijzonder. Aan het einde van het loopgedeelte stonden banken, wij moesten daarop zitten en onze mond houden en de lampen uit. Na ongeveer 10 minuten om ons heen gekeken te hebben zagen we er steeds meer. Je ogen wenden aan de donkere grot. Echt supergaaf om dit te zien

Na de 1e grot kregen we koffie/chocolade of thee met chocoladekoekjes. Leuk om even een brake te hebben. Hierna liepen we door naar de 2e grot. Dit was een mooie met allemaal stalactieten en stalagmieten. Ook waren hier openingen naar boven soms vele meters hoog. Tijdens de wandeling moesten we soms flink bukken om niet tegen de stalactieten aan te stoten. Denise en ik stonden ergens op meerdere mensen te wachten tot er ”stop” geroepen werd. Wij dachten dat er een Canadese vrouw op slippertjes ergens in gevallen was. Maar nee hoor Kees lette even niet op en tegen een stalactiet aangelopen. Veel bloed over zijn hoofd, tja ik denk dat hij een herinnering achter heeft willen laten. Gelukkig viel het mee en heeft hij nu een mooie pleister op zijn hoofd.

Na al deze mooie en minder mooie dingen heerlijk gegeten en zijn we nu bijna bij Coromandel. We staan alleen bij een kaasboerderij die helaas net gesloten was toen wij aankwamen.  

FOTO'S VOLGEN NOG - Staan nu op een plaats zonder Power